Op zoek naar Zeus…

Dinsdag, 12 september 2023

Eindelijk de zon en de mensen zijn aan het ontbijt wat vrolijker gestemd dan de dagen hiervoor. Wij hebben vandaag een heel bijzondere rit over zo’n kleine 80 kilometer. De grot van Zeus moet iets bijzonders zijn en bevindt zich in de bergen op een hoogte van 1498 meter. Dus klimmen en met dit handige Picanto karretje mag dit geen probleem zijn. Wij nemen alle tijd en rond 10.00 uur maken wij aanstalten om te vertrekken. Eerst de was ophalen voor slechts 10 euro, met gelukkig weer schone onderbroeken. Dan nog langs de wielerverhuur om even te bedanken en gedag te zeggen. De dochter van de overleden vader ziet in mij veel van haar vader en een paar dagen geleden heeft ze zelfs een foto gemaakt om het aan de familie te laten zien en die waren blij verrast met de gelijkenis en vroegen zelfs waar heb je die foto met pa gemaakt.  Een dubbelganger dus maar hij is overleven en zijn dubbelganger leeft nog, en ik moest even afscheid nemen van mijn/zijn dochter. Heerlijk die speciale momenten, maar we moeten verder. Vandaag geen komoot maar Eldert als kaartlezer die doorgaans een perfecte route heeft uitgewerkt. Rechts aanhouden hoor ik nog en plichtsgetrouw volgt ik zijn aanwijzingen. De weg, super smal, vol met keien en heel steile stukken. Ik heb zo mijn twijfels en Eldert eigenlijk ook en deze twijfels worden bevestigd als wij plots niet meer verder kunnen omdat de weg ophoudt. We pikken nog net een schapen voederplaats mee en zoiets hebben wij nooit eerder gezien. Leuk om te zien en deze plek hadden wij nooit gezien als wij de goede weg hadden gekozen. Hilariteit alom en zeker een kwartier terug om op de goede weg te geraken. Griekenland staat nou niet bekend als een land met goede bewegwijzering en waarom zou het hier dan wel goed gaan. Terug in het dorp waar het dus fout ging vraag ik een schone supermarkt bediende om de juiste route en in perfect Engels wijst zij met behulp van haar handje in de richting waar wij heen moeten. That way, and off we go. Het landschap, fraai, heuvelachting en heerlijk belicht door overmatig veel zonlicht met hier en daar een wolkje. Het gaat alleen maar omhoog met veel draaien en keren en op het moment dat ik dit verhaal schrijf heb ik nog steeds het gevoel dat ik in een draaimolen zit. Maar wat is het mooi en dat deze dag zo zonnig is terwijl gisteren de lucht nog diepzwart kleurde vanaf een hoogte van 600 meter. Het geluk lacht ons toe en de planning kunnen deze dagen eigenlijk qua weer niet beter. Kale grijze bergtoppen tot 2000 meter steken strak af tegen de mediterraan blauwe lucht en is een lust voor het oog. Even tijd voor een bakkie en dan de laatste 22 kilometer naar een hoogte van 1500 meter. Zeus, wie kent hem niet moet dus hier ergens in een grot geboren zijn, dus gaan wij op zoek naar zijn geboorteplaats. Ooit hebben Eldert en ik op een camping avond op Rabbit Hill mee gedaan aan een verhaal dat ging over Zeus en daarbij hebben wij de gehele avond tekstloos boven op een berg gezeten, dat provisorisch, lees bijzonder amateuristisch en wankel, opgebouwd was met gevaar voor eigen en andermans leven. Geen flauw idee waar het over ging en wie die beste brave borst is geweest. Misschien is dit de reden, dat wij deze berg en de grot vandaag ruim 50 jaar naar dato, op zoek zijn gegaan naar Zeus. De weg houdt op, het punt is bereikt Cave Ideon Antron. Nog 650 meter te voet over een amateuristisch aangelegd kiezelpaadje en dan, ja hoor, de grot waar volgens de legende Zeus is geboren. Het moment is daar de Grot van Zeus, maar hij is helaas niet thuis en bovendien is dinsdag de dag dat veel bezienswaardigheden in Griekenland zijn gesloten en laat het vandaag nu net dinsdag zijn. Voor Zeus een soort van day off en voor ons eigenlijk een off day. Wij staan voor de poort op 1498 meter en wij kunnen niet naar binnen. Jammer dan, maar wij zijn er geweest en mede door het geweldige weer is het een heerlijke ervaring die wij niet hebben willen missen.