Stukkie treinen

Donderdag, 28 April 2022

Marina di Ginosa / Eboli

Vandaag gaan wij deels met de trein omdat het berggebied dat wij moeten bedwingen nauwelijks te doen is met al de bagage. Onderweg naar het station stoppen wij nog even op de plaats waar Pythagoras zijn laatste jaren heeft doorgebracht. Behoudens een aantal Griekse zuilen is er weinig te zien en wat hij daar de laatste jaren heeft gedaan ….. ik kan me er, behoudens het uitwerken van zijn stelling, verder niets bij voorstellen. Wij zijn op tijd op het station van Metaponto en volgens eigen waarneming is de laatste coupe beschikbaar voor de fietsen. Voor 4 euro per fiets mogen ze mee in een speciaal daarvoor geprepareerde fietscoupe. Wij nemen plaats aan het einde van het perron in de verwachting dat de laatste coupe niet ver van ons vandaan tot stilstand komt. Deze gedachtegang is goed ingeschat, echter de fietswagon die wij eerder achteraan de trein hebben gezien was gekoppeld aan de trein die uit de tegengestelde richting kwam en in de rijrichting die wij nu moeten gaan is de locomotief nu aan de andere kant geplaatst zodat de fietswagon nu de eerste coupe is geworden direct achter de locomotief. Als een gek sprinten wij naar de voorkant van de trein en kunnen wij nog net de conducteur er van overtuigen dat wij ook met deze trein mee moeten. Hilariteit alom, maar uiteindelijk komt het allemaal goed en worden wij comfortabel naar onze volgende bestemming gebracht in Eboli. Daar gaan wij op zoek naar ons nieuwe onderkomen dat zo’n 5 kilometer buiten het centrum ligt. Meester navigator Eldert die met de groots mogelijk precisie de routes en de overnachtingen regelt heeft ook nu niet kunnen voorkomen dat de weg naar deze slaapplaats toch weer deels zeer slecht is met gevaarlijk veel kuilen. Deze weg hebben ze getracht te effenen door de kuilen vol te storten met oude uit de handel genomen kapot geslagen wandtegels het geen niet echt handig is natuurlijk. Wij zijn inmiddels specialisten geworden in het ontwijken van grove oneffenheden in het wegdek maar het wordt er allemaal niet vrolijker op. Het appartement maakt echter veel goed en is van alle gemakken voorzien. Voor een normale hap eten moet je hier in dit gedeelte van Italië minimaal wachten tot de avond valt en dat is niet prettig als je gewend bent de gehele dag overal te kunnen eten of een gezellig terrasje te pakken. Misschien went het nog maar eerlijk gezegd vrees ik het ergste en kan ik alleen nog de hoop koesteren dat naarmate wij verder naar het noorden gaan reizen de openingstijden meer op het toerisme afgestemd zijn. Morgen nog een lange rit naar Pompeii en daar gaan wij een paar dagen echt de toerist uithangen en even niet fietsen……