Sparta & Mitras

Maandag, 5 juli 2021

Sparta het hoofddoel vandaag maar eigenlijk is het niet een heel bijzondere bezienswaardigheid als ik de wat kritische boekjes moet geloven. Maar we hebben ons karretje en Sparta is slechts 43 km bij ons vandaan. Na ongeveer een uurtje rijden komen wij in Sparta aan en rijden wij tot aan het hek van de ingang. Terug dus want parkeren kan daar niet maar er staat ook niet aangegeven waar het dan wel kan. Entree is gratis en dat stemt ons Ollanders goed natuurlijk. Links af naar het theater en rechtdoor naar de Akropolis. Twee smalle paden en wij kiezen voor het theater. Halverwege een touwtje tussen twee bomen en een geplastificeerd stukje papier waar op staat dat het theater vanaf deze kant niet te bezichtigen is. Dat zullen we nog wel een zien, maar vlak voor het theater worden wij een halt toe geroepen door iemand met een kwast die blijkbaar zand van stenen veegt. We kunnen niet verder omdat het niet veilig zou zijn. Verbazing al om en ik vraag me af hoeveel schade die zandsnuffelaar met kwast ons kan aanrichten. Opnieuw terug dus en dan maar naar de Akropolis waar uiteraard weinig van over is dan een paar meter verder de bezichtiging van het theater van boven af. Het theater heeft een breedte van van 141 meter en het bood plaats voor 17000 mensen. En dat is het wel ongeveer, minder dan weinig maar net iets meer dan niets. Afstrepen en door naar Mitras dat 5 km verder ligt en waar wel iets bijzonders te zien is maar weinig naar buiten wordt gebracht. Eerst een sapje bij een veel slanker type dan gisteren dus wel een fooitje vandaag want schoonheid mag beloond worden. Magneetje voor mij en natuurlijk een T shirt XXXXXL voor Eldert want na een wasbeurt valt er zomaar een aantal X af van het T shirt wel te verstaan. Mitras dan en dat blijkt, na de de teleurstelling van Sparta, een meevaller te zijn. Door de ouwelullen korting mogen wij op een kinderkaartje naar binnen en dat is goed voor een besparing van 12 euro dat straks weer geïnvesteerd wordt in cola want door de hitte dreigt er een suiker tekort. Mitras gelegen op mont Taygetos, in de buurt van het oude Sparta, diende als de hoofdstad van het Byzantijnse despotaat van de Morea in de 14e en 15e eeuw, met een periode van welvaart en culturele bloei. Dit dorp bleef bewoond gedurende de Ottomaanse periode, toen het door westerse reizigers werd aangezien voor het oude Sparta. In de jaren 1830 werd het verlaten en werd de nieuwe stad Sparta gebouwd, ongeveer vijf kilometer naar het oosten. Deze laatste info heb ik van Internet, want tot vandaag heb ik geen weet gehad van deze bezienswaardigheid welke zeer de moeite waard is en in mijn ogen kan worden opgenomen in de top tien van bezienswaardigheden van de Peloponnesos. De beentjes raken vermoeid, het suiker gehalte daalt door al dat klauteren over die oude zooi en het lijf roept om vocht en liefst met suiker. Tegen vieren zijn wij terug en zakken weg met een lekker drankje op een bankje met uitzicht op zee. Een halfuur later krijgt Eldert zijn handen vol met kindervingertjes met oogjes welke je dan moet ontleden en uiteindelijk opeten. Ik zie dat met lede ogen aan terwijl ik sliertjes van de spaghetti naar binnen slurp en spoel het spul weg met een fris en fruitig wijntje. IJs van het huis als toetje completeert de maaltijd. Morgen een beetje rusten, fietsen checken, onderbroeken wassen onder de douche en voor de rest........... we zien wel.