Ik heb Pompeii gezien

Zaterdag,  30 April 2022

Pompeii

Ik heb Pompeii gezien en is de titel van de speciale gids over Pompeii die ik heb aangeschaft. Voordat wij Pompeii gaan zien eerst een geweldig ontbijt op bed, nou ja op de kamer, dat keurig door onze host is verzorgd. Vandaag iets meer dan een cappuccino en een pudding croissant, met toast, yoghurt al dan niet met vruchten, cornflakes, orange jus, water, appeltje en nog extra koekjes bij de koffie. De was is afgeleverd bij de wasserette en kan na vieren schoon en droog worden opgehaald tegen betaling van 18 euro. Voor de historische gegevens van Pompeii gaan wij terug naar het jaar 79 voor Christus. Geen idee wanneer hij dan geboren is maar de gelet op het geen wat wij aantreffen op de plek des onheils moet dat heel lang geleden zijn. Deze toeristische trekpleister is ontstaan door de plotselinge dramatische eruptie van de Vesuvius. Van de ruim 10.000 inwoners destijds, overleeft slechts een klein aantal deze immense tragedie. Pompeii raakte door de eruptie in een zeer korte tijd bedolven onder een laag lava en puin van naar verluidt 12 meter en mens en dier konden geen kant op. De vulkaan is nog steeds actief en wordt gezien als de meest gevaarlijke vulkaan in de wereld. Goed kaartjes zonder ouwe lullen korting dat doorgaans wel gebruikelijk is voor bezoekers over de datum. Opvallend veel Nederlanders onder de bezoekers en dat merk je gelijk omdat zij Hollands praten. Ook veel grote groepen onder leiding van een gids waarvan de meesten niet eens horen of willen horen wat de goed bedoelde allesweter te vertellen heeft. Je herkent ze omdat ze altijd achter de groep aan slenteren en meestal bezig zijn met hun telefoon met daarin meer interessante activiteiten. Duurt ook allemaal veel te lang, en met zo’n fraai boekje over deze opgravingen kun je de dingen opzoeken die jezelf interessant vindt. Ook de kinderen die mee moeten omdat pa en ma zonodig die ouwe troep moeten bezoeken. Die kids lopen er veelal verveeld achter aan dan wel luidkeels voorop te rennen tot grote ergernis van de ouders die hen niet in bedwang kunnen houden. Het is natuurlijk geen pretpark want dat was er toen nog niet en op het immense gebied is slechts 1 uitgiftepunt van ijs beschikbaar. De paden door deze verwoeste stad bestaan hoe kan het ook anders in Italie uit grote uitgesleten lavastenen met grote kieren en gaten. Een hulppost van het Rode Kruis op het terrein doet goede zaken want van oud tot jong, blijft niet altijd overeind en de pleisters zijn dan ook niet aan te slepen. Fraai is het allemaal wel al is fraai wellicht een verkeerde woordkeuze want er zijn hier vreselijke dingen gebeurd en dan moeten wij dan weer zonodig bezoeken. Leed vermaak noem ik het want er zijn hier op 24 augustus in het jaar 79 voor Christus duizenden mensen rechtstreeks de dood in gejaagd door deze alles vernietigende lavastroom. Het is een grote trekpleister, een stukje geschiedenis en als je dan toch op fiets in de buurt bent pik je het even mee. En wij doen er allemaal aan mee, selfies, foto’s, vloggen om te laten zien dat je er ook bent geweest. Indrukwekkend is het wel en het is zeker de moeite waard geweest om nu te kunnen zien hoe het toen er ongeveer uit heeft gezien. Om 15.00 houden wij het voor gezien en wordt het tijd voor een welverdiend drankje. Daarna tijd voor wat XXXXXXXL T-shirts voor ELdert, omdat deze over het algemeen niet wasbestendig zijn en doorgaans terug vallen in een maat vergelijkbaar met XL. De winst die hij op de T-shirts maakt door stevig te onderhandelen verliest hij weer met de aanschaf van 4 ansichtkaarten. Het oude vrouwtje die dit winkeltje runt is blijkbaar gecharmeerd van Eldert omdat hij een aantal woorden Italiaans spreekt. Dat vindt ze zo leuk dat hij nog een ansichtkaart mag uitzoeken en zo’n kans laat Eldert zich niet ontglippen en vindt hij nog een fraaie in de ansichtkaarten standaard. Hij glundert van oor tot oor door deze meevaller en rekent vervolgens af met 5 euro. De prijs van de ansichtkaarten, zeker niet goedkoop met een prijs van 1 euro per stuk zonder postzegel, zou dan uit moeten komen op 4 euro, maar al wat er gebeurde de kassa lade gaat niet meer open en aangezien Eldert geen stennis wil maken voor die ene euro wisselgeld, druipt hij onverrichte zake de winkel uit. Ze weet nog wel vriendelijk gedag te zeggen want beleefd was ze wel die slimme ouwe taart. Al met al een bijzondere historische dag met een terugblik in de geschiedenis.