In de oven van de Peloponnesos

Zondag, 27 juni 2021 

Vanwege de verwachte hitte met oplopende temperaturen tot opnieuw 38 graden zitten wij om 7.45 al op de fiets. Het voelt nu nog lekker aan en de eerste 5 kilometers zijn vlak over een fraai fietspad langs de kust. In het eerstvolgende dorp moeten wij op zoek naar de hoofdweg voor een loodzware klim van 7 km. Dat gaat niet zo makkelijk en uiteindelijk komen wij op een verkeerde weg uit dat weliswaar naar de hoofdweg leidt maar dat een steile bergweg van ruim 4 km blijkt te zijn. Hier valt niet te fietsen met stijgingspercentages van minimaal 9 en oplopend naar 12 procent. Dit kan bruin niet trekken en al heel snel moeten we naast de fiets en hopen dat de weg wat afvlakt. Niets blijkt minder waar en het wordt dus lopen. Lopen tegen een steile weg met een fiets van bijna 40 kilo is voor mij in ieder geval niet te doen en al heel snel verlies ik de controle over mijn hartslag dat over de kop gaat en waardoor het zwart gaat zien voor mijn ogen. Dat betekent stoppen en maar wachten dat mijn hartslag weer rustig wordt om vervolgens weer verder te lopen. Ik heb het bijzonder slecht en wil zelfs mijn fiets aan de wilgen hangen, maar helaas geen wilg te zien hier tussen al die olijfbomen. Het is net of je een koffer van 40 kilo een berg op moet duwen over een lengte van 4 km. Normaal gesproken heb je daar verhuiswagens voor die het spul van hier naar daar brengen. Een navigatie fout als dus Eldert, die overigens wel weet te vertellen dat deze route in ieder geval 3 kilometer korter is maar vergeet te noemen dat wij hier tegelijk een uur kostbare tijd verliezen. Zeer moeizaam bereiken wij na anderhalf uur de hoofdweg en dan kunnen wij eindelijk weer aan fietsen denken. Nog 3 km tot de top en dan om 9.40 aan de broodnodige koffie. Ik herstel redelijk snel na de koffie en een extra cola. Er volgt er een lange afdaling zodat wij heerlijk kunnen bijkomen na die hachelijke situatie eerder die dag. Wij krijgen weer oog voor de omgeving dat ook steeds fraaier wordt met mooie vergezichten. Nog 16 km te gaan tijd voor de lunch en wij vinden een heerlijk restaurantje boven water met zicht op een gezellig drukke typische Griekse baai dat vol ligt met voornamelijk Grieken die hier van hun vrije zondag genieten. Spaghetti en cola voor extra suiker en koolhydraten, want direct na lunch volgt er een heel zware klim van 6 km op het moment dat het bijna het heetst van de dag is met 38 graden. Het gevecht met de klim en vooral de hitte kan beginnen en eigenlijk voel ik me prima. Heel langzaam maken we meters al lijkt Eldert moeite met de hitte te krijgen. Het vocht verlaat aan alle kanten het lichaam door de poriën en doet de onbedekte delen van het lichaam glimmen in de zon. Heet tot zeer heet en eigenlijk is fietsen onder deze omstandigheden met de zon op kop niet gezond voor een blanke. De laatste bocht van deze afschuwelijk klim komt in zicht en verlost ons van een belabberde maar emotionele tocht over dit bergachtige gebied van de Peloponnesos. We pakken een borrel bij het hotel en dat die dan ook mag smaken en dan is de tweede snel bijgezet. Morgen rustdag........ en met de nadruk op rust.