Herrie dingen

Zaterdag 26 juni 2021

Lekker lang geslapen en rond de klok van 10 op zoek naar een plek voor een ontbijtje. Op de boulevard is al volop bedrijvigheid en de restaurantjes die ook strandbedjes beschikbaar stellen, hebben meestal ook een ontbijt op het menu staan. Op de strandbedjes is het nog rustig en ons oog valt op twee strandbedden met parasol aan de waterlijn en er is een drukbel die de bediening in werking stelt. Als echte asociale toeristen leggen wij vast ons handdoekje neer op de beoogde ligbedden en gaan vervolgens terug naar het restaurantje voor het ontbijt. Zaterdag is doorgaans een vrije dag voor de Grieken en wij hadden al iets meer drukte al verwacht, omdat de Grieken elkaar opzoeken als ze vrij zijn en zeker als je dan ook een heerlijk zandstrand binnen handbereik hebt. Terwijl ik dit mij bedenk stroomt het strand vol met blijkbaar een heel grote familie met nog heel veel meer kinderen in de leeftijd van ongeboren tot maximaal 6 jaar jong. Zij strijken neer op een plek waar zij elkaar, naar blijkt, doorgaans ontmoeten als een soort van weekend reünie. Laat dat nou net het stukje strand zijn waar wij dachten heerlijk rustig te kunnen genieten van een wel verdiende stranddag. Het hele strand over een lengte van 500 meter staat vol met nota bene lege strandbedden en uitgerekend op het stuk waar wij proberen van een onbezorgde dag te genieten slaan zij hun kampen op. Dan komt het speelgoed te voorschijn dat voldoende is voor een strandvakantie voor minimaal 6 weken en dat voor 24 kinderen. Van het goud gele zandstrand is niets meer te zien en heeft nu een hoog Jumbo gehalte in de primaire kleuren rood, geel en blauw van al dat Chinese plastic speelgoed waarmee het strand bezaaid ligt. Voor de niet Grieken, Jumbo is de grootste speelgoedzaak van Griekenland maar dat even terzijde. Het krioelt van die koters en het lawaai is niet van de lucht en zeker als die herriedingen elkaar te lijf gaan, omdat zij hun eigen speelgoed niet meer herkennen en het speelgoed pakken dat voor de voeten komt. Ook bij dit gezelschap een onooglijke dame die klaarblijkelijk de broek aan heeft en zich ergert aan alles, zolang het niet over haar kind gaat. Het ziet er echt niet uit, mocht weliswaar mee met de club, maar wordt zo veel mogelijk gemeden. Een beetje verveeld loopt dat gedrogt achter haar nietsvermoedende peuter aan en frommelt als hij even niet oplet een hapklare brok in zijn mond omdat dit blijkbaar de enige manier is waarop hij zijn eten binnen krijgt en houdt. Na ongeveer twee uur wordt het plastic weer bij elkaar geharkt, per family gesorteerd, de kinderen gedroogd en gereed gemaakt voor vertrek. De reünie is voor vandaag gedaan en de hele zooi wordt weer ingeladen en wordt de mooie goudgele kleur van het strand weer zichtbaar. De rust is weergekeerd en genieten wij even na van de kleur van het strand, het zilte nat van de zee en de rust, nadat die herriedingen in slagorde het strijdperk hebben verlaten. Morgen toch weer een heel zware fietsdag met iets lagere temperaturen. We gaan om 7.00 uur vetrekken en hopen er het beste van........