Marinos Beach

Vrijdag, 9 juli 2021

Geen ontbijt vanmorgen dus is de plaatselijke bakker bezocht voor iets eetbaars voor de zware tocht welke ons te wachten staat. Een grote warme croissant om de eerste trek te stillen. Dat ding was niet te vreten en na twee happen kauwen en herkauwen verdwijnt dat ding in de container. Zelf dat stuk in mijn mond krijg ik niet weg en spuug ik er maar achteraan. Lekker begin, dus dan maar heel snel op zoek naar een koffietent en die is snel gevonden zelfs even na 7.00 uur. Een laatste rit vandaag en na een slechte nacht zie ik allemaal niet zo helder. Stoïcijns volg ik de Oranje leeuw die op de achterkant van het shirt van Eldert staat afgebeeld, in de hoop geen andere leeuwen tegen te komen anders zou ik misschien nog twijfelen wie ik moet volgen. In het begin is het heel veel klimmen en maar ik kan makkelijk volgen. Langzaam maar zeker begin ik zicht te krijgen waar ik mee bezig ben. Wij besluiten de hoofdweg te blijven volgen, zodat de geplande lange helling van 14 procent omzeilt wordt. Betekent wel dat wij meer moeten klimmen, maar het zijn hellingen van 5 tot 6 procent en in vergelijking met het begin van ons avontuur ruim vijf weken geleden hebben wij daar nu geen moeite meer mee. Wij hebben alle tijd, dus gebruiken wij die tijd ook door meerdere keren te stoppen. De hoofdweg is vrij druk en zeker niet ongevaarlijk omdat op veel plaatsen de begroeiing deels over de anderhalve meter hangt die voor ons beschikbaar is en moeten wij regelmatig uitwijken naar de hoofdweg. Het weer is voor ons uitstekend met een vrijwel bewolkte lucht waar de zon slechts enkele keren doorheen kan piepen. Ook de wind prik stevig in de rug maar doet geen pijn. De eindbestemming komt steeds meer in zicht al moeten wij eerst door het drukke Rethymnon heen en daar is het verkeer af en toe een chaos. Wij wurmen ons er door en het is goed dat wij de weg hier kennen van een aantal jaar geleden en dat niet door het korte termijn geheugen is gewist. De dochter van de eigenaar van Marinos Beach hotel herkent ons zelfs na 8 jaar en dat levert een hartelijk weerzien op. Ook pa schuift even langs en zelfs hij weet ons nog te herinneren. Vakantie en dan eerst maar even een drankje en daar ontmoeten wij de jongste dochter die ons ook even enthousiast begroet. De jaren lijken op haar geen invloed te hebben gehad. Kleine meisjes worden groot en onder het strenge oog van paps en mams runnen zij mede het hotel dat inmiddels flink uitgebreid is. Het is goed dat wij voorlopig niet meer hoeven te fietsen want Eldert heeft aan deze laatste rit een behoorlijk zitvlees trauma over gehouden dat zeer pijnlijk is. Grote rode vlekken ontsieren het doorgaans bleke deel van het zitvlak en een zadel is dan zeker niet de meest comfortabele plek om op te zitten. Niet alleen smeren tegen de zon voor de gevoelige huid, maar inmiddels ook een zalfje tegen de uitgedroogde lip, een wondermiddel tegen kalknagels en dan nu ook de uierzalf voor het pijnlijke zitvlak. Aan zalfjes geen gebrek en voor de komende dagen lekker weken in het zwembad en hopen dat de genezing een spoedig verloop gaat krijgen. Het water in het zwembad is nat en lauw en na een zware fietstocht als vandaag een uiterst prettig verblijf. Fijne vakantie.......