Laatste bestemming in Duitsland

Woensdag, 15 Juni 2022

Kobenz / Duisburg 

Na een uitbesteed ontbijt bij de plaatselijke boulangerie gaan wij verder. Het Rurhgebied doen wij niet op de fiets omdat dit gebied van Duitsland verre van interessant is. Dus wij kopen een stukje vervoer naar Duisburg van de DB voor 9 euro pp en 4,50 euro pf. Het station is niet ver weg en wij zijn lekker op tijd voor nog een dubbele espresso alvorens wij in de trein stappen. Heerlijk mensen kijken op het station en wat kom je toch vreemde figuren tegen en dat zullen ze wellicht van ons ook wel denken. Eldert vraagt zich af hoe bepaalde stelletjes bij elkaar gekomen zijn, zoals een atletisch ogende gast met een ietwat gezette jonge dame en of juist andersom een strak slank gevormde jonge dame met zo’n Dik Trom aan haar zijde. Het zal ongetwijfeld wel met bepaalde kwaliteiten te maken hebben waarover deze of gene beschikt. In een hoekje van de stationsrestauratie zit een sterkt verouderd vrouwtje en daar waar iedereen op deze tijd nog aan de koffie zit, heeft zij al een stevig blond biertje te pakken dat net op tafel past. Het wordt in allerijl naar binnen geslobberd, rekent af, pakt haar rollator en loopt zonder blikken of blozen de stationsrestauratie weer uit en dan moet het nog 10.00 uur worden. Wij houden het nog maar even op de dubbele espresso en een bijgeleverd lotus koekje. Fietsen in de trein op een speciaal toegewezen plek en kunnen wij even op iets anders zitten dat het zadel dat al bijna 8 weken onze vaste zit- en verblijfplaats is. Een ouder echtpaar zit in dezelfde coupe en dan wordt de man onwel en dusdanig dat via de interkom van de trein de conducteur gealarmeerd wordt. Op het eerst volgende station wordt actie ondernomen en binnen 10 minuten is het ambulance personeel op de plek des onheils om de man te onderzoeken. De ambulancebroeder adviseert de man zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te vervoeren, maar de hoog bejaarde man weigert en dan krijg je toch een vreemde situatie in de trein. Zelfs zijn vrouw die er een beetje hulpeloos bij zit kan hem ook niet overtuigen met de ambulance mee te gaan. De trein staat inmiddels al een kwartier stil en een aantal opgewonden passagiers die een aansluitende trein moeten halen dan wel het vliegtuig niet willen missen proberen nu ook de conducteur te overtuigen dat er iets moet gebeuren. Dan horen wij via de interkom dat op het naastgelegen perron binnen 10 minuten een trein arriveert met de bestemming vliegveld. Dat is een brenger natuurlijk en de trein loopt zo goed als leeg en niet veel later verschijnt inderdaad de trein die voor het vliegveld bestemd is. Deze trein was al aardig vol en met de meute uit onze trein is er snel geen zit dan wel staanplaats beschikbaar. Dringende mensen bij de deuren met uiteraard heel veel koffers en is het heerlijk om dit schouwspel aan te zien. Voor de zekerheid heb ik even gevraagd of onze trein wel verder gaat en dat wordt door de dienstdoende conducteur bevestigd maar alles is afhankelijk van de medische hulp die onze patiënt nodig heeft. Nu de andere trein overladen vertrokken is en een aantal passagiers de oversteek niet hebben kunnen maken keren zij enigszins teleurgesteld weer terug naar onze praktisch lege trein. Wachten dus, en hoe de broeder ook aandringt om de man over te brengen naar het ziekenhuis en hem er op wijst dat hij mogelijkerwijs in de trein kan komen te overlijden, er schijnt geen beweging in te komen en hij weigert de trein uit te gaan. Uiteindelijk moet hij een formulier ondertekenen dat hij verdere medische hulp weigert en hij moet het tot drie keer toe benoemen, zodat zijn woorden eventueel door getuigen kan worden bevestigd. De trein vertrekt met patiënt ruim 30 minuten later van station Keulen richting Duisburg en dit is dan weer een heel bizarre situatie dat slecht had kunnen aflopen. Goed 1 halte voor ons verlaat hij met zijn echtgenoot de trein. Hij staat een beetje te shaken, heeft zijn ontlasting laten lopen en zijn gezicht ziet grauw. Een beeld om snel te vergeten en gelukkig heeft hij deze treinreis overleeft. Duisburg onze bestemming en wij belanden in het Companile hotel niet ver van het station. Wat een verademing om hier te mogen verblijven in zo’n super modern en schoon hotel. Een drankje bij de bar blijkt een uitstekende keus alvorens wij onze kamer gaan betrekken en dan gaan lopen richting het centrum, want de maag komt in opspraak. Een Thais restaurant voor even een kleine hap maar die blijkt dan weer niet zo klein. Voor mij bami goreng en Eldert peking eend met witte rijst dat hij geheel op Thaise wijze met stokjes wil gaan nuttigen. Met die vreemde eend zal dat nog wel lukken maar de rijst wordt toch wel een tijdrovende zaak. Als inmiddels het ijs op de rijst staat, dat warm is opgediend, houdt hij het voor gezien. Wij lopen nog even verder het centrum in maar het kan ons niet zo bekoren. Dan maar op zoek naar wat interessanter is en dat vinden wij weer in de lobby van het hotel in de vorm van een halve liter alcohol vrije rakker en een koele witte zonder bubbels dit keer. In antwoord op je reactie Kim Bakker, de Rosé zal wel een blijvertje zijn op Rhodos, maar de prosecco zal vast wel een keer voorbij komen in Augustus. Morgen verlaten wij Duitsland en dan wordt Nederland ons nieuwe gastland……..