Eldert windchaser……

Dinsdag, 26 April 2022

Altamura / Castellaneta

Dit gebied van Italië staat nou niet bekend als een erg interessante streek om lekker vakantie te vieren dan wel om door heen te fietsen. Dorpen liggen erg ver uit elkaar en bovendien is het landschap erg saai. We besluiten om een andere route te nemen omdat wij langs de gehele geplande route van 44 kilometer helemaal geen plaatsen tegen komen. Zag twee beren broodjes smeren voor onderweg is niet meer van deze tijd dus op zoek naar een alternatieve route. Die is er met slechts 1 plaats op 24 kilometer van vertrek uit Altamura. De afstand is nu wel ongeveer 16 kilometer langer geworden maar dan kunnen wij onderweg in ieder geval wat eten en dat is belangrijk zo niet noodzakelijk om een hongerklop tegen te gaan. Maar eerst voor vertrek maken wij gebruik van het ontbijt dat ons is geboden in de plaatselijke koffieshop vlak bij het appartement. Een prachtige Italiaanse verwelkomt ons en tegen inlevering van twee tegoedbonnen ontvangen wij niet veel later een bakkie water, cappuccino en jawel de puddingcroissant dat hier bijzonder populair is. De fraaie Italiaanse, met mooi zwart krullend haar en goede benen tot aan de grond komt de koffie hoogst persoonlijk brengen maar zij heeft geen aandacht voor dit fietssetje. Nu hadden wij ons zelf geen illusies gemaakt want we zijn toch een beetje op een leeftijd gekomen dat de interesse van het vrouwelijk schoon enigszins in kracht is afgenomen. Dat kunnen we niet van de wind zeggen want die was weer volop aanwezig, weliswaar meest schuin voor tegen. De wegen zijn niet best en het zelfs voor een auto verre van comfortabel en daar moeten wij dan weer met de fietsen overheen. Voor de lunch moeten wij naar Matera en om daar te komen is er slechts 1 mogelijkheid via een klim van 10 procent over een lengte van 1100 meter. We gaan er voor en laat dan aub die lunch al die moeite waard zijn. We vinden een koffie tentje en bestellen uiteraard zou ik bijna zeggen, cappuccino en overheerlijke verse stokbroodjes salami/kaas en dat was de klim dubbel en dwars waard. Dan mogen wij weer verder over die vreselijke wegen, met stroken onverhard dan wel stukken met kuilen en gaten en zonder enige beschutting tegen de wind. De laatste 19 kilometer naar onze eindbestemming draaien wij weer vol tegen de wind in die inmiddels in kracht is toegenomen en ik zal de woorden niet herhalen die ik op dat moment heb uitgeschreeuwd. Eldert is de windchaser en heeft er klaarblijkelijk niet zoveel problemen mee maar door mijn soortelijk gewicht ondervind ik veel meer weerstand van de wind. Goed wij bereiken ons appartement en na een heerlijke ontspannende douche willen wij aan de pizza……… Helaas alle eettenten gaan hier pas vanaf 18.00 of zelfs veel later open. Eigenlijk weer zo’n teleurstelling die het gebied zeker niet populair maakt. Dus eerst maar mijn verhaal van de dag en dan heerlijk aan de traditionele Italiaanse Pizza.