Balcon with View

Maandag 21 juni 2021

Ieder twee eitjes uit het vuistje, koffie, sapje en nog een restje melk is het restant van de afgelopen twee dagen en wordt nu ingezet als ontbijt. Om 8.10 kunnen we weg voor een rit van 61 km. Het wordt een warme dag met maximaal 32 graden dus voor de ergste hitte proberen wij de afstand te overbruggen. Na 16 km komen wij in Kyrapassi en parkeren de fietsen voor koffie. Alleen koffie is voor Eldert niet genoeg en gaat weer op de tosti tour terwijl ik nog voldoende energie in het lijf heb tot de lunchpauze. Met uitzondering van enkele fraaie kustplaatsjes is deze route weinig spectaculair, maar met de wind in de rug gaat de rit voor de wind. Met nog 14 km te gaan biedt Maratonpoly een prima gelegenheid voor de lunchpauze. We vinden een heerlijk plekkie aan het water en het valt op dat wij de enige klanten zijn. Na 15 minuten komt  iemand van het personeel melden dat zij pas over 20 minuten open gaan. Lekker dan, maar een andere plekkie is snel gevonden. Voor mij komkommer en tomaat en voor Eldert een bak groenvoer en uiteraard een cola voor de suikerspiegel. Alsof wij zo uit de hongersnood komen zo worden wij overstelpt met een berg gezond en vragen ons af wie er nog meer komen mee eten. Ook brood van de gril en gedompeld in de olijfolie en een fles water, waar wij allemaal niet om gevraagd hebben, worden gewoon op de rekening gezet. Als Eldert eten ziet gaat hij doorgaans gelijk lekker knabbelen en zo ook met het brood waar direct beslag op wordt gelegd. Drie euro teveel op de rekening voor iets waar wij niet om gevraagd hebben dus geen fooi. De laatste kilometers gaan vlotjes en om 14.22 komen wij aan in Korifasion. Wij passeren een restaurantje waar twee oude mannetjes buiten aan een tafel zitten en wat opvalt dat ze ieder op een rietje zitten te knabbelen dat uitkomt in een blikje cola. Het zijn net de twee oudjes uit de muppets en die een beetje chagrijnig voor zich uit zitten te staren, en alles in de gaten houden dat er zo al langs komt. Zo zijn wij dan heel even onderwerp van gesprek totdat wij uit het zicht verdwijnen. Het appartement is fraai, compleet, schoon en heeft drie slaapkamers, met tv en airco, een badkamer met ligbad, keuken compleet met wasmachine en een heel groot overdekt balkon met uitzicht over de omgeving. Balcon With View is de naam van het appartement en lijkt een terecht gekozen naam. In het dorp is gelukkig een supermarkt en blijkbaar twee restaurantjes die het nog doen. Er is slechts 1 restaurant open op het moment dat wij willen eten, en dat is waar die twee oude mannetjes voor de deur zaten vanmiddag. Vanwege het voetbal willen wij om 18 uur eten en dan is de enige optie dat restaurantje waar nog steeds, drie uur later, die twee mannetjes aan dat tafeltje buiten zitten en krijgen net een nieuw colaatje aangereikt zodat het knabbelen en zuigen ongestoord verder kan gaan. De uitbater is een oude, manke, tandeloze vrouw die geen woord Engels verstaat of spreekt en voornamelijk pizza op het menu heeft. Twee soorten in twee maten dus totaal vier en dan is de keuze niet zo reuze en voor het gemak wijzen we maar een colaatje aan als drankje bij de pizza. We zoeken een plekkie op een groot terras in de schaduw en wachten op onze bestelling. Na ongeveer twintig minuten komt de bestelling door, maar door de snelheid waarmee de manke vrouw zich moeizaam voortbeweegt vrezen wij dat het eten koud is voordat ze onze tafel heeft bereikt. Voor 11 euro weten wij alles en krijgt ze een eurootje fooi. De oude mannetjes zitten nog steeds al sabbelend voor zich uit te kijken op het moment dat wij vertrekken en vragen zich misschien af wat zij morgen gaan doen. Ik denk dat ik wel weet waar ze morgen zitten........