Afzien.......

Na wederom een uitgebreid ontbijt nemen wij hartverwarmend en zeer gemeend afscheid van Fasilika, die ons twee dagen aardig heeft verwend. Weer op weg dus en de eerste korte klim al na 3 km die wij fluitend nemen. Weinig bijzonders tijdens die eerste kilometers als wij door een fraai breed dal rijden over heerlijk rustige weggetjes tussen de zonovergoten wijnvelden. Na een uurtje of twee willen we plekkie zoeken voor een pure suiker cola want we weten wat ons verder te wachten staat. De weg gaat omhoog en omhoog en .... juist ja omhoog en de dorpjes die wij aandoen hebben geen café, of supermarkt om ff een colaatje of in ieder geval water te scoren, want het wordt als maar zwaarder en zonder extra vocht in het lijf komt het niet goed als dit zo doorgaat. Gelukkig hebben wij een uitgebreid ontbijt gehad maar alle energie uit dat voedsel is inmiddels verbruikt. Het lichaam gaat nu over op vetverbranding en daarvan is bekend dat die voorraad onuitputtelijk aanwezig is echter zonder dat het echt energie oplevert. We blijven maar klimmen en het kleine beetje energie dat nog aanwezig is raakt ook uitgeput. Het eerstvolgende dorp waar mogelijk iets drinkbaar te vinden is zeker 15 kilometer verder met een heel zware klim en dan is het wachten op de man met de hamer die onherroepelijk komt. Nog 7 kilometer naar dat alles bepalende dorp. Daar moeten we echt iets vinden en anders gewoon bij iemand aanbellen. We komen praktisch niet meer vooruit en uitputting ligt op de loer. De laatste 3 kilometers naar het dorp zijn vlak en langzaam maar zeker komen we dichterbij. De eerste persoon die Eldert daar tegenkomt wordt direct aangesproken en de brave borst heeft de situatie snel door en biedt twee flesjes heerlijk koel water aan uit zijn privé voorraad. Als of  wij zo in de hongerwinter terecht zijn gekomen, zo storten wij ons op de gratis frisse verkoeling. Verder weet hij te melden dat 40 meter verderop een taverne is en niet veel later bestellen wij 4 cola bij de uitbater die enigszins verbaasd is dat twee mensen vier cola bestellen. Het heeft het voor alle zekerheid wel drie keer gevraagd of het goed is. Maar goed met 4 cola is de suikervoorraad weer even aangevuld voor de laatste 6.8 klim kilometers. Dan geheel onverwachts trek de lucht dicht gaat het rommelen en vallen de eerste druppels en als reactie schuiven we een tafeltje naar achteren dat wel overdekt staat. Onweer is niet ongevaarlijk als je op een fiets zit dus wachten we maar af hoe dit zich gaat ontwikkelen. Het onweer trekt snel weg en niet veel later schijnt de zon weer en maken wij ons op voor de laatste 6,8 kilometers tegen gemiddeld 7 % stijging tot een hoogte van meer dan meer dan 1000 meter. De cola doet het goed op de eerste kilometers maar met nog 2 kilometer te  gaan is de fut er weer volledig uit. We vermannen ons en tegen vier uur arriveren wij in hotel Kastania. Morgen gaan we verder met weer een uiterst zware bergrit en dan hopen wij dat wij dan wel open pleisterplaatsen tegenkomen voor de broodnodige energie. Het hotel is fantastisch, prachtige kamer, heerlijke bedden voor een super comfortabele nachtrust voor onze uitgeputte ouwetjes. Die gaan met de kippen op stok en morgen gezond weer op.....