Monemvasia

Zaterdag, 3 juli 2021

Vandaag de tweewielers in geruild voor een vierwieler. We gaan plaatsen bezoeken die niet meer haalbaar zijn op de fiets. Zo ook deze dag met misschien wel het mooiste plekje van de Peloponnesos, Monemvasia. Op slechts 52 kilometer van Gythio ligt dit middeleeuwse dorp dat alleen verbonden is met het vasteland door een dam. Dat willen wij zien en wij hebben een karretje gehuurd om ons snel en vooral koel, door een goed werkende airco, op de plek van bestemming te brengen. Hyundai is het type auto en okay het rijdt, is zuinig en de airco werkt en dat voor 35 euro per dag. Monemvasia is een oud versterkt stenen dorp gelegen op een rotsachtig eiland voor de kust van het dorp Gefira. Het wordt ook wel Gibraltar van Griekenland genoemd en is omringd door een stenen muur als een vesting. Vanuit Gefira kun je Monemvasia niet zien. Het ligt verscholen achter een rots van 300 meter hoog. Gefira is het nieuwe dorp en Monemvasia is het oude dorp. Ze zijn met elkaar verbonden door een dam.  De toeleveringsbedrijven brengen hun waar tot aan de poort en dan moet het verder in het dorp gedistribueerd te worden Het vervoer binnen het dorp is geregeld door sterke stinkende zware mannen die de toeleveringen van drank, voedsel en alle andere zooi voor de restaurants, hotels en minimarkten met een kruiwagen trachten af te leveren. Het is niet meer van deze tijd natuurlijk maar er kan geen auto in en dan biedt een kruiwagen met een sterke man uitkomst. De upper town is te bereiken door smalle steile trappen en zonder enige bescherming tegen de zon. Wij gaan die uitdaging aan en de zon krijgt meteen grip op het lijf, en zet de poriën direct wagenwijd open. Het water gutst wederom uit de poriën en in no time lijkt het T shirt meer op een natte dweil dat om het lichaam hangt dan op een fatsoenlijk kledingstuk. Ondanks deze natte kleinigheid laten wij ons niet kennen en vervolgen wij onze weg naar boven. Het blijkt de moeite waard want boven is het uitzicht fenomenaal en niet onbelangrijk er staat hier een lekker windje. Wat een fraai dorp en dit keer heel veel foto's voor een leuke impressie van deze bijzondere bezienswaardigheid, waarvan ik nu al kan zeggen dat dit het mooiste is wat ik tijdens onze reis door de Peloponnesos heb gezien. Voor vertrek pikken we nog even een terrasje voor een vers sapje en scheppen wij een softijsje in de kleur wit. Terug in ons dorpje pakken we een sterker drankje en worden we bediend door een chagrijnig type maar laten het ons goed smaken. Jamas op een geslaagde dag ........