Mykines

Zaterdag 5 juni 2021

De wekker gaat af om 6.30 en meteen is er activiteit. We mogen weg uit dit hok, maar eerst een ontbijtje aan de overkant bij de bakker die ons om 7.06 als eerste klanten van de dag mag begroeten. Koffie dus, een chocolade croissant en een sapje om die droge brok weer weg te spoelen. Om 7.43 weer op de fiets voor een zware rit die voor ons ligt. Nauwelijks wind en dat is prettig want vandaag gaat de wind blazen uit de richting waar wij naar toe willen. De eerste 20 kilometers gaan langs de kust en met uitzondering van de eerste 5 kilometers is de rest vergelijkbaar met de hoofdweg, zoals die ook in Rhodes bekend is. Kuilen, gaten, greppels en putten in samenhang met de idiote rijstijl van de Grieken moet je dus op je hoede blijven, want ze rijden je zo uit je ondergoed. Ook worden wij tijdens onze rit geterroriseerd door bendes irritante minuscule vliegjes die doorgaans huishouden in bepaalde bloemsoorten langs de kant van de weg maar nu van de gelegenheid gebruik maken om dit fietssetje de stuipen op het ouwe lijf te jagen. Ze zitten overal, in de mond, ogen, oren en zelfs bij Eldert, volgens zijn zeggen, in zijn haar en dat is op zichzelf merkwaardig omdat hij geen haar op zijn hoofd heeft. Ik laat maar in het midden waar dat haar zou kunnen zitten waar onze gevleugelde vijanden zich kunnen nestelen. Na 20 kilometer verlaten wij de kustweg en draaien wij naar het zuiden het binnenland in. Het is een heerlijk rustige weg tussen wijnranken en olijfbomen en niet onbelangrijk.... vliegvrij. De weg gaat op en af met in het algemeen met stijgend karakter. De zon doet het ook erg goed maar kunnen we voorlopig achter ons houden en dat is wel zo prettig. Na twee uurtjes trappen wordt het tijd voor koffie of iets anders en arriveren wij in een piepklein dorpje dat totaal uitgestorven lijkt. Toch naarmate wij het dorpje verder inrijden worden wij opgeschikt door een geluid dat veel weg heeft van een buren ruzie. Als wij het geluid naderen blijkt dat een viertal veel te oude jongeren gezellig een bakkie zitten leuteren op het terras van het plaatselijke café. De kans dat wij op korte termijn nog een andere koffietent in dit dorp aantreffen is gering dus gaan we hier maar iets drinken. De keus valt op een colaatje want er moet straks flink geklommen worden. Het is even stil zodat moeder overste, die qua volume niet onderdoet voor de mannen, de bestelling kan opnemen, maar daarna gaat de strijd om het hoogste woord weer gewoon door. Het geschreeuw is niet van de lucht en de ernst van anderhalve meter afstand lijkt niet te bestaan. Wellicht gaan ze nog harder schreeuwen als ze verder uit elkaar zitten. De cola van Griekse makelij wordt voor slechts 1 euro aangeboden en de tandeloze oude vrouw buigt als een knipmes als ik haar 40 cent fooi geef. We gaan weer op pad en het geraaskalk van die oude hangjongeren vervaagt naarmate wij het dorp achter ons laten. Voor ons is de rust is terug al kan ik me voorstellen dat het nog lang onrustig is gebleven in dit doorgaans zo vredige dorp. Dan wordt het serieus klimmen over een aantal kilometers met een maximum van 7 procent. De suiker in de cola werkt naar behoren en brengt ons zonder problemen naar de top. Een glooiende afdaling volgt en niet veel later komen wij in een heel breed dal met vooral wijnranken waar de zon vrij spel heeft op de onbeschermde huid, die steeds dieper kleurt. Slechts 17 kilometer naar onze eindbestemming van de dag. Een zeer zware klim met een stijgingspercentage van 9 procent komt onder de wielen. De zon staat nu recht op kop, geen zuchtje wind en dan wordt een dergelijk klim een kwelling voor het moraal. Toch moeten we er overheen en alles wat pijn kan doen doet ook pijn. Het vocht gutst uit alle openingen van het lichaam een ook op plekken waar je het niet verwacht, zodat je niet veel later zit te soppen op je zadel. De verlossing komt dan heel onverwachts met een afdaling van 12 kilometer die de zin van het leven weer terug brengt. Dan bereiken wij het dorp Mykines alwaar Eldert een hotelletje heeft gescoord met zwembad voor twee dagen. Iets te vroeg voor het inchecken, dus gebruiken wij een kleine lunch bij het eerste de beste restaurant dat wij tegenkomen. Voor slechts 8,60 hebben wij een heerlijke lunch en dit zijn prijzen die ver achter ons liggen. Welkom in Mykines.......