Eerste hulp

Zaterdag, 14 Mei 2022

Siena / San Gimignano 

Wij verlaten de camping Siena na  uiteraard koffie en croissant op al weer een schitterend zonnige dag. Gisteren middag tijdens de happy hour nog kennis gemaakt met twee stoere meiden uit Arnhem, Florien en Daya, die zijn aan het treinen door Europa. Zij  gaan in de richting waar wij vandaan komen en wij in richting die zij al gezien hebben. Wij wisselen de blogs uit en gaan elk ons eigen weg. Op weg dus en als wij Siena achter ons laten komen op prachtige wegen die slingeren door het fraaie Toscaanse landschap met mooie vergezichten. Het is verre van vlak maar de hellingen zijn in het begin goed te doen. Wij worden ingehaald door een groep oudere jongeren op fietsen met elektrische ondersteuning. Het is een groep uit Seattle, United States die ook onderweg zijn naar San Gimignano. Bij het passeren worden wij vriendelijk begroet want in het wielertoer wereldje is het ons kent ons. De laatste vrouw van deze groep passeert Eldert en wil hem begroeten net op het moment dat zij over een snelheidsremmer rijdt die op het wegdek is gemonteerd. Op dat moment steekt ze haar hand omhoog en door die oneffenheid in het wegdek  slaat haar stuur uit haar handen en komt zij hard ten val en schuift deels over het wegdek. Ik zie het vlak voor mij gebeuren en spring van mijn fiets om direct eerste hulp te bieden. Ze is aanspreekbaar en haar ogen staan goed, tenminste 1 oog want die wordt zichtbaar omdat het glas uit haar bril is gesprongen. Ze heeft veel pijn in met name haar knie en ik laat haar zoveel mogelijk haar ledematen bewegen om te zien dat er niets gebroken is. Dat lijkt okay en dan helpen we haar overeind en laten haar zitten op de verhoogde berm. Daar kunnen wij de schade pas goed vaststellen voor zover het zichtbaar is. Kapotte knie, pijn in schouder, hand, kras bij haar neus van waarschijnlijk haar bril en een lelijke schaafwond in haar gezicht op haar jukbeen. Verder wat kleerscheuren, kapotte bril en horloge. De knie is het er ergst aan toe en ziet er beroerd uit. We blijven in gesprek en dan zegt ze dat ze wel een wodka kan gebruiken en dat is humor dat je op dat moment wil horen. Ze is over de eerste schrik heen en Eldert merkt nog op dat ze dezelfde schoenen hebben en er kan weer gelachen worden. De knie wordt met betadine behandeld tegen infectie en meer kunnen wij op dit moment niet meer voor haar doen. Er is inmiddels iemand gebeld en zal binnen 10 minuten arriveren om haar op te halen. Na een dankbaar afscheid gaan wij verder en hopen wij voor de dame dat zij snel wordt opgehaald. Zij zal de komende dagen nog wel veel last houden van deze valpartij maar gelukkig hebben wij hulp kunnen bieden. Dan eerst maar op zoek naar koffie en dat vinden wij in een bijzonder vesting stadje Monteriggioni.  Een heerlijke plek en wij zijn niet de enige fietsers want het lijkt wel een bedevaartplaats voor wielrenners. Een prachtig ommuurd plaatsje en na de koffie nemen wij even de tijd om rond te lopen. Verder en dan 5 kilometer voor Poggibonsi een wegversperring en dit keer kunnen wij er echt niet langs. Drie en halve kilometer terug dus 7 kilometer van Jan met de korte achternaam gereden. Maar goed het is mooi weer en hebben toch even niets te doen dus wij nemen het verlies en zoeken dan de omleiding en die blijkt bijzonder zwaar met behoorlijk steile hellingen maar helaas de andere keus die wij hadden was onbereikbaar. Wij pakken even rust in Poggibosi en vinden een klein lunchrestaurantje voor een snack en cola. Wij worden bijzonder vriendelijk ontvangen door twee gezellige Italiaanse dames en na een tip van 1 euro volgt er een bijzonder hartelijk afscheid. Nog 14 kilometer naar de eindbestemming vandaag op camping  Boschetto di Piemma in San Gimmignano. Wij krijgen nog een zeer zware klim met in de laatste twee kilometer een stijgingspercentage van gemiddeld 8 %. Wij zijn voorbereid met cola  en een gelletje waarvan laatstgenoemde vlak voor de klim wordt toegediend. De zon recht in het  gezicht en het zweet gutst uit de poriën en doet de polsen glimmen in de brandende zon. Het is zwaar maar wij weten dat het eind van deze rit nabij is. Op de camping wederom een mobile home maar dit keer wat ruimer, met een uitstekende douche die meteen wordt uitgeprobeerd en dan toch weer even lekker nat worden na de zware laatste inspanning onder deze verfrissende douche. Wij zijn vroeg dus een bezoek aan San Gimmignano is zeer de moeite waard en blijk een goede keus. Weer een fantastische dag en voor het verhaal schuiven wij even binnen in restaurant van de camping en doen ons te goed aan een paar tappies voor Eldert en ik proef vandaag voor het eerst rose Prosecco……. en ja ik ben om.